Terwijl de zon volop aan de hemel staat te branden en de Imbach en Kitzsteinhorn met hun wit besneeuwde toppen tegen de knalblauwe lucht afsteken, tik ik dit blogje. Vandaag zijn we officieel een jaar in Oostenrijk, ongelooflijk waar is dat jaar gebleven? Wat hebben we een bureaucratische zaken moeten afhandelen en wat hebben we, met allerlei zaken heus wel eens gedacht: ”Waar zijn we aan begonnen?” Maar dit uitzicht vanuit ons huis is onbetaalbaar, de rust die hier nog heerst en de wandelgebieden te kust en te keur om ons heen. De winter is ons ook meegevallen, tuurlijk we hebben af en toe een flink pak sneeuw gehad, maar hebben ons er goed doorheen geslagen en ook qua weer niks te klagen gehad. Dochterlief doet het goed op school en heeft weer een ”Schnupperstage” gelopen, dit keer bij de Kleintierpraxis, en is weer vele ervaringen rijker geworden.
Einsiedelei
Als het weer het toelaat, en dat is hier zeer vaak en we zijn vrij, dan gaan we op pad. Dit keer besloten we richting Saalfelden te rijden en vanuit daar via de Einsiedelei naar de Steinalm door te lopen. De Einsiedelei kenden wij 2 nog van vorig jaar. Op een mooie , onverwachts vrije , herfstmiddag liepen we die ronde met z’n tweetjes. https://familieauswander.org/2023/10/20/wandeling-naar-de-einsiedelei-palfen/ Toen al hadden we ons voorgenomen de wandeling nog eens te lopen en dan via de ”alpine” route Fuchssteig door te lopen naar de Steinalm.
De Einsiedelei is nu nog niet bewoond, maar van april tot november leeft er een monnik, zonder luxe en in stilte. Natuurlijk komen er wel wandelaars en Pelgrims voorbij, maar voor de rest woont hij daar alleen. Vanaf de parkeerplaats is dat dus ons 1e doel, matig steil gaat het via een makkelijk pad omhoog. Ook komen we voorbij Schloss Lichtenberg, maar die wordt nog bewoond door het nageslacht van de Adellijke familie en niet te bezichtigen. We genieten vanaf het kleine 1 persoonsklooster even van het mooie uitzicht en vullen ons vocht aan en dan lopen we een stukje terug om de Fuchssteig te beklimmen.
Er is een ”normalweg” naar de Steinalm, die voor iedereen te doen is, de Fuchssteig is een Alpineweg. Neem dus alleen deze route als je een geoefende wandelaar bent met alpine ervaring! Op zich vonden wij de route goed te doen, er zijn kabels om je eventueel aan vast te houden en je moet ten alle tijde gewoon goed opletten. We hebben in de bergen wel veel moeilijkere routes gelopen, maar ik vond een waarschuwing zeker op z’n plaats. Enkele jaren geleden stortte een 54 jarige Wiener zich daar in de dood omdat hij de route onderschatte en op normale schoenen met gladde zool liep. Hoe tragisch…..
Wij genieten van de klim omhoog, nu de sneeuwgrens steeds hoger komt komen er meer wandelingen vrij en dus ook iets meer uitdaging. Via deze steig komen we weer uit op de ”normalweg” en er komt een schitterend zicht op de Hochkalkalpen vrij. We zien weer volop Leverbloemetjes en ook de 1e viooltjes van het seizoen worden weer gespot. Jammer genoeg gaat de föhnwind steeds harder waaien en we zijn blij dat we in het bos verdwijnen en dus in de luwte zijn.
Wist je dit?
Een föhn is een warme droge wind aan de noordzijde van de Alpen die ontstaat doordat wind uit het zuiden opwarmt als deze over de bergen stroomt.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Steinalm
Als we de Steinalm oplopen zijn we diep onder de indruk van het adem berovende uitzicht, de bloeiende heide op de voorgrond en de idyllisch gelegen hut. Ondanks dat de hut nog gesloten is lopen we er naar toe, we vullen onze bidons bij de houten waterbak en gaan op een bankje even lekker zitten en genieten van de omgeving. De rugzak gaat open en we eten onze klaargemaakte broodjes smakelijk op.
De Steinalm hutte is gebouwd in 1869 en ligt op 1268 meter midden in het ”steinerne meer ”, op een werkelijk ongelooflijk mooie plek. Het is er nu nog vrij rustig, maar straks lopen de koeien en de geiten weer over de almen en vele wandelaars die onderweg zijn naar de hut voor een echte Pinzgauer Schmankerl (lekkernij). Vanaf hier kun je ook verder omhoog richting de Peter Wiechenthalerhutte, maar dat is een zwaardere route en ook deels een Klettersteig.
De wind gaat steeds harder waaien, maar is niet koud, toch besluiten we voor de terugweg te gaan. Dit keer nemen we de ”Normalweg” en op deze wijze maken we er een echte rondwandeling van. We komen nog langs de Kuhloch, een natuurlijk gevormde grot, waar we een korte pauze houden. Daarna wandelen we op ons gemakje al genietend naar beneden.
samenvatting:
- via de Normalweg familievriendelijk en voor iedereen die een beetje goed ter been is te doen.
- 490 hoogtemeters, 8 km
- Fuchssteig is alleen voor geoefende wandelaars met alpine ervaring en goed schoeisel
- parkeren : kostenvrije parkeerplaats Einsiedelei in het Stadsdeel Bürgerau (Saalfelden)
Op ons YouTube kanaal staat weer een filmpje om te bekijken, als je ons volgt krijg je bij ieder nieuw filmpje daarvan bericht.
Voor nu weer, Pfiat di
en tot een volgende keer
Familie Auswander 
Plaats een reactie