Winter en Klammsee

Vanaf dat we terug zijn in Oostenrijk hebben we al meer sneeuw gehad dan in één winter in Nederland en dan denk ik even niet aan de winters uit onze jeugd, maar die van de laatste jaren. Er is een echte ”Schneewalze” over Oostenrijk getrokken en we zijn voor ons gevoel van de nazomer, die maar niet leek te eindigen, in de winter terecht gekomen! Vanmorgen zag het er sprookjesachtig mooi uit vanuit ons raam, de wit besneeuwde Kitstein en Imbachhorn staken prachtig af tegen de blauwe lucht. Toch is het ook wel een beetje spannend. Onze 1e winter hier in de Alpen, wat gaat ze ons brengen?

Als ik nu zie wat een grote bergen sneeuw overal bij elkaar geschoven liggen, dan vraag ik me af hoe dat wel niet moet voor de rest van de winter. De winter is eigenlijk nog niet eens echt begonnen, we zitten nog in november. De werkbus waarmee meneer Auswander naar zijn LKW rijd staat al op een andere plek en onze buurman vertelde dat die hele kant van de parkeerplaatsen wel eens compleet vol lag met sneeuw tot 2 meter hoogte.

Dochter Auswander gaat tegenwoordig , nu het kouder is met de trein naar school en vroeg zich af of de treinen wel zouden rijden nu er zo veel sneeuw lag, in Nederland was het immers vrijwel direct code Oranje en lag alles op ”z’n kont”. Best benieuwd hoe de rest van de winter hier verloopt. Van Einheimischen begrepen we dat als de sneeuw vaak erg vroeg kwam , zoals nu, tegen de tijd dat het echt nodig was, het juist niet kwam, en dan zat je tijdens de kerstvakantie met hoge plus temperaturen. We zullen zien.

krampus

De winkels liggen vol met allerlei december lekkernijen, maar hele andere dan in Nederland, hier vind je geen chocolade letters, speculaas, pepernoten en marsepein. Dat laatste vindt dochter Auswander wat minder, want ze was altijd gek op de Marsepeinen varkentjes, fruit of aardappeltjes. Chocoladefiguren zijn hier wel, maar dan een beetje anders, naast st. Nicolaus zijn hier ook Krampus figuren. Hier in Oostenrijk komt de ”Goed heilig man ” niet mijn zijn zwarte Pieten, maar met de Krampus. Een stel engerds die zo uit een onderwereld weggekropen lijkten te zijn. Het principe is het zelfde, lieve kinderen worden beloond, stoute kinderen worden gestraft door de Krampus.

Als je niet wist dat er onder het houten duivels masker een mens zat, zou je werkelijk doodsbang zijn. Het masker heeft ook nog eens hoorns, vaak van een echt dier. Ze dragen dierenvellen, meesttijds van een geit of schaap, een koeienbel, kettingen, soms ook een zweep of tenenwilg en een zak om de stoute kinderen in te stoppen . Persoonlijk vind ik het een best eng uitziend verschijnsel, en ik lees ook af en toe weer dat er echt mensen gewond raken als de Krampus zo in zijn rol opgaat dat hij mensen bezeerd met zijn zware ijzeren ketting. Jullie snappen dat ik me zodra het donker wordt niet meer op straat begeef. Hier is de Nederlandse Zwarte Piet of Roetveegpiet, zoals ze tegenwoordig liever willen, een lieverdje bij vergeleken.

Wist je dit?

De Krampus is een beestachtige demon uit de folklore van de Alpenregio’s. Het woord komt van het Oud Hoogduitse woord voor klauw: Krampen. De Krampus is in de Alpenregio de metgezel van Sinterklaas. Hij komt voor in onder andere Beieren, Oostenrijk, Hongarije, Slovenië, Kroatië, Italië en Tjechië .

https://nl.wikipedia.org/wiki/Krampus

Klammsee Kaprun

Wij maakten een rondje Klammsee toen het opgehouden had met sneeuwen, even een ”frisse neus” halen en genieten van het Winter Wonder Land . De parkeerplaats was gelukkig ook geschoven dus was er ruimte om de auto te parkeren en om goed uit de auto te stappen. De Klammsee is onderhand een bekend stuk terrein van ons. Makkelijk te bereiken en echt iets voor een leuk kort rondje om.

Hier is ook de start van de Sigmund Thun Klamm een mooie diepe kloof die via houten bruggetjes te wandelen is, maar nu voorlopig winterstop heeft. Via het normale pad dat licht stijgend is bereiken we de brug die over de klamm loopt. In de diepte zien we de rivier en langs de rotsen beginnen de 1e ijspregels zich te vormen. Wat een geweldig gezicht! Afgelopen februari liepen we deze route voor het eerst terwijl we ons even een korte break van de verhuisperikelen gunden en zagen we enorme wanden vol ijspegels. Het begin is er nu weer en zal over de komende maanden waarschijnlijk weer een mooi kunstwerk gaan vormen. Zie voor een uitgebreid verslag op : https://familieauswander.blogspot.com/2023/03/de-bevroren-wereld-van-de-sigmund-thun.html

Via het normale wandelpad bereiken we de uitgang van de kloof, hier steken we via de houten bruggetjes over naar de andere kant . De treden zijn met de verse sneeuw nog goed te belopen en niet zoals in februari één grote glijbaan. Wat hadden we toen een lol toen we probeerden daar ook om hoog te lopen, maar we even hard terug gleden. Boven bij de dam kijken we over de prachtige glasheldere en smaragdgroene Klammsee heen. We zien meer voetstappen in de sneeuw, maar het is heel rustig deze dag.

Toch zien we ineens 2 mannen die zich aan het uitkleden zijn. Zouden ze gaan ijszwemmen? Alleen al bij de gedachte krijgen we alle 3 acuut kippenvel. En ja hoor, daar gaan ze, zonder gil of kreet zo het ijskoude water in. Wat een ”Die hards”, vol verwondering staan we toe te kijken al willen we niet op een stel gluurders lijken. Lang zitten ze niet in het water, dan komen ze eruit, springen nog wat in de rondte om zich warm te krijgen en drogen zich af. Het schijnt heel gezond te zijn maar ik doe het ze niet na!

Op een gegeven moment kom je weer bij een hoge rotspartij, ook hier beginnen zich de ijspregels al mooi te vormen. In de loop van de winter, mits koud genoeg natuurlijk, zal het weer aangroeien tot een ijskoud kunstwerk. En zo zijn we geleidelijk aan weer rond de Klammsee gelopen. We kunnen niet anders dan deze wandeling aan te raden, zeker in combinatie met de Sigmund Thun Klamm als die straks weer open is. Voor nu was de wandeling lang genoeg, de gedachte aan de warme houtkachel en een Chocomel lokt ons richting de auto.

Vanuit een winters Zell am see zeggen we Pfiat di en Groetjes van de Auswanders

ps: Verheugen jullie je in Nederland ook op wat sneeuw? En zijn er nog wintersporters onder jullie? We lezen graag een reactie of krijgen een duimpje.

samenvatting:

parkeren bij de ingang van de Sigmund Thun Klamm in Kaprun Kesselfallstrasse of het pasje richting de Mooserboden Stausee volgen en daar direct naast de Klammsee parkeren.

Korte Familievriendelijke rondwandeling. Er is ook een klein speeltuintje, een Jausenstation (alleen zomers geopend)en een Kneippanlage en veel zitbankjes.

3 km, 112 hoogtemeters

Vanaf hier is zomers ook mogelijkheid om verder te wandelen richting de Schneckenreithalm, die van mei t/m september”bewirtschafted” is en lokale producten aanbied, of via een steile klim naar de Glocknerblick . (wegnummers, 17, 17a en 29)

: Winter en Klammsee

• Link

@familieauswander