Tirol – Familie Auswander

Weissbachschlucht Waidring

Een mooie familievriendelijke tour in het Tiroler Pillerseetal.

Landwirtschaftschule

Er viel deze week een bijzondere brief in de bus met heuglijk nieuws, dochter Auswander is aangenomen op de Landwirtschaftschule Bruck! Hier hadden we eigenlijk totaal geen rekening meer mee gehouden, er zijn maar 66 plekken per jaar op de school. Meestal krijgen de ”boerenkinderen” voorrang en je moet een zeer goed ”Zeugnis” (rapport) van school afgeven. Voor de zekerheid had ze zich ook ingeschreven voor een andere school, met een totaal andere richting. Weliswaar een 2e keus, maar je moet toch wat. De enige reden waarom het misschien nog niet doorgaat is als ze ineens een compleet ander Zeugnis eind van dit schooljaar inlevert, met alleen onvoldoendes. Maar daar maken we ons in het geheel geen zorgen om. De komende week gaat ze ”Schnuppern ”, dat wil zeggen stage lopen en wel bij een Kleintierpraxis , een dierenartspraktijk. We zijn benieuwd hoe dat zal gaan.

Pillerseetal

We rijden weer richting het Pillerseetal in Tirol. Hier weten we zeker dat we kunnen wandelen, een boel gebieden zijn nog erg vochtig van de sneeuwsmelt Daarbij hebben we wel zin in een wandeltocht maar geen zware route en we zoeken vooral rust. Ik zelf ben een week flink verkouden geweest en het is voor mij de 1e keer dat ik weer op pad ben. Er zijn 2 mogelijkheden om te parkeren, 1 bij de ingang van de schlucht zelf en de andere is een plekje in het dorp zoeken. Wij zetten de auto in het dorp tegenover de kerk, waardoor onze wandeling iets langer wordt. Een tip: voer niet alleen maar Weissbachschlucht in je navigatie, maar ook de plaats Waidring, anders heb je de kans dat je bij de verkeerde eindigt. Vlak over de grens met Duitsland is namelijk ook een schlucht met dezelfde naam!

Een schlucht is een kloof met steile zijhellingen en is meestal ontstaan door een rivier. Als de kloof heel smal is noemen ze het een klamm. Als een klamm wordt onderhouden middels bruggen , of zoals ze hier zeggen Stegen, moet je er vaak entree voor betalen. Wat ik ook vrij logisch vindt. De hele wandeling worden we begeleid door de rivier, hoe kan het ook anders, de Weissbach. Het pad is eenvoudig te belopen, gaat heel geleidelijk omhoog en tot aan het Kneipp bad ook zeer goed met een buggy te doen. In de berm zien we volop paarse Leverbloempjes en ook witte Kerstrozen, wat een mooi gezicht!

Het is werkelijk heerlijk rustig, alhoewel we een paar auto’s op de parkeerplaats zagen komen we slechts een enkele wandelaar tegen onderweg . We genieten van de natuur en het geruis van het water. Bij een Kneipp bad naast de rivier met rustbankjes houden we even pauze. Op een warme zomerdag zou dit een heerlijke plek zijn om even bij te verkoelen.

Na een fijne pauze steken we een bruggetje over en komen aan de andere kant van de rivier, langzaam klimmen we omhoog en kijken uiteindelijk van boven over de schlucht uit. Steeds verder komen we van de rivier af en uiteindelijk sterft het geluid van het water weg. Opeens lijkt het of we in de verte een Rotwild zien staan met een groot gewei op zijn hoofd. Huh, dat is bijzonder zeg! Maar als we goed kijken zien we dat het beestje stilstaat en het uiteindelijk nep blijkt te zijn. We komen langs een boogschietplaats en het hert is een schietschijf, maar het leek echt superecht. Later ontdekken we op dezelfde manier nog een wild zwijn.

Rodelbahn

Als we het bos uitkomen zien we het Alpengasthaus Waidring met restaurant en vakantie appartementen, wat een ontzettend mooie en bovenal rustige locatie. Bij winterdag is er vanaf hier een rodelbahn die naar beneden gesleed kan worden, van ruim 2 km lengte, en ook hier kun je rodels huren. Dit moeten we goed onthouden voor aankomend winter want we hebben veel genoten van onze gecombineerde wandel/rodeltochten. De rodelbahn is nu een mooie maar deels, steile wandelweg naar beneden geworden. We kunnen ons er nu geen voorstelling meer van maken dat hier de afgelopen winter volop gerodeld werd.

Beneden aangekomen nemen we nog even een laatste pauze bij de rivier op een bankje, de zon is nog iets meer door de wolken gekomen en we pikken nog even de behaaglijke warmte mee terwijl we naar de rivier luisteren. Op de terugweg nemen we nog een kijkje bij een mooie watermolen ( Hackenschmiede) en dan staan we alweer naast onze auto.

Voldaan rijden we richting huis. Een lieve groet van de ”Auswanders ” en we kijken altijd uit naar een leuke reactie van jullie.

Pfiat di

Plaats een reactie Reactie annuleren

samenvatting:

parkeren bij de Schlucht, tegenover het sportparkje, of in het dorp Waidring zelf.
8 km vanuit het dorp, 6 als je direct bij de Weissbachschlucht start
200 hoogtemeters
familievriendelijk en met buggy mogelijk tot aan de Kneippstelle
https://www.youtube.com/watch?v=sKqoGtB9ncM&t=79s
kijk mee naar de beelden van de wandeling, like &follow

Rondje Pillersee

Een eenvoudige maar mooie wandeling rond ” Das smaragdgrüne Herz des Pillertals”. Zowel voor de zomer als de winter een aanrader.

Das smaragdgrüne Herz des Pillertals

We zijn van min 15 naar plus 15 gegaan in korte tijd. Nadat er even wat regen is gevallen is het ook weer stralend weer geworden, waardoor het nu op onze veranda achter het huis en uit de wind oploopt naar zomerse waarden van om en nabij de 30 graden. Jullie begrijpen denk ik wel dat meneer Auswander hier dus in zijn korte broek al op de veranda zit te genieten. Persoonlijk heb ik het nog niet toe aan een korte broek, maar als het even kon zou hij er het hele jaar in rondlopen!

De ski pistes zijn weer tot lange witte linten van de verder groene bergen geworden. Alleen op grote hoogte en aan de schaduwzijde zie je nog sneeuw liggen, voor de rest is hier de sneeuw ook in onze tuin, letterlijk en figuurlijk, als sneeuw voor de zon weggesmolten. Wat ons betreft mag het nu lente worden en het lijkt ook eigenlijk in de verste verte niet erop dat er nog sneeuw van betekenis gaat vallen. We zagen al een 1e vlinder vliegen en de bijtjes worden ook al weer actief. Gewekt door de warmte van de zon zijn ze zoekende naar nectar om op krachten te komen, maar er bloeit eigenlijk nog niks. Zo sneu……

De ”Winterwanderwege ”zijn er niet mooier op zijn geworden. Regen in combinatie met het smelten door de zon en in de nacht weer licht opvriezen levert overdag echte ijsbanen op, zeker als het pad ook nog wat klimt. Maar we wilden toch graag alle 3 even fijn aan de wandel, maar op een goed beloopbaar pad en niet al te zwaar na het flinke ziek zijn van onze dochter.

Pillersee

We kozen voor een ronde om de Pillersee. Afgelopen zomer liepen we er al een deel van met mijn ouders toen ze hun vakantie bij ons doorbrachten en zochten we heerlijk verkoeling bij het water.

Alleen al de rit er naar toe is een lust voor het oog, ja we wonen hier nu bijna een jaar maar ik kijk me nog elke dag de ogen uit! We parkeren de auto in st Ulrich am Pillersee en gaan op pad. We besluiten de route tegen de richting in te lopen dan hebben we de hele route het grootste profijt van de zon. We begeven ons op de ”Panormaweg st. Adolari” , net even verder van de weg af en iets hoger waardoor we de intens blauw groene kleur van de see nog mooier kunnen zien. We dragen alle 3 al dunnere jassen, maar na een poosje gaan de jassen al open of zelfs uit. Dan ineens zien we onze 1 vlinder van dit jaar vliegen. Die arme Atalanta is al gewekt door de zon en zoekt naarstig naar wat nectar, maar er bloeit nog maar amper wat. Hopelijk is er uit de Sneeuwheide in de buurt toch wat te vinden voor het arme insect!

Dan horen we het geklater van water wat steeds luider wordt en even later staan we vanaf een houten bruggetje te genieten van een mooie waterval. Iets hoger meer in de schaduw zitten zelfs nog wat ijspegels in de rivier. Zeker weten dat zo een 14 dagen terug dit hier één grote ijswaterval is geweest.

Sankt Adolari

Na de waterval komt de Filial- und Wallfahrtskirche st. Adolari in beeld. In het jaar 1073 werd hier voor het eerst een kerk gevestigd en de Gotisch bouw stamt uit het jaar 1407, een erg oud gebouw dus. Achter de kerk gaat een pad omhoog richting de ADOLARI KLETTERSTEIG. Een korte, maar mooie Klettersteig, je hebt beslist een klimuitrusting en helm nodig. Misschien moeten we hier nog eens terugkomen dus? Onderstaande fotos komen van : https://www.bergsteigen.com/touren/klettersteig/adolari-klettersteig/

Na de kerk gaan we de weg oversteken (voorzichtig!) en komen op Parkplatz Teufelsklamm uit. Ook hier vandaan kun je de wandeling dus starten, maar ook richting de Teufelsklamm wandelen of de Bienen lehrweg lopen.

We zijn nu aan de andere kant van het meer beland en af en toe moeten we wat gladde stukken weg belopen. Maar doordat er nauwelijks hoogteverschil in het pad zit is dit, door er wat ”schaatsend” over te lopen , prima te doen. De Forellenranch komt in het zicht, hier werden we vorig zomer door mijn ouders getrakteerd op een heerlijke forel schotel. De parkeerplaats staat vol en er wordt volop gerookt zien en ruiken we. Heerlijk, een absolute aanrader dit adresje. We komen hier zeker nog eens terug!

Op dit moment zijn we naast het meer beland. Hier en daar in de wat minder zon beschenen plekken ligt nog een dun laagje ijs op het water, de zon schittert er prachtig over heen. We snappen dat ze dit meer ook wel ”Das smaragdgrüne Herz des Pillertals” noemen. Wat wonen we toch in een prachtig land verzuchten we. Ja we komen ook vele nadelen tegen hoor, eerlijk is eerlijk, maar een dag als vandaag maakt alles weer goed.

De Pillersee is ontstaan door een aardverschuiving vele duizenden jaren terug, is werkelijk waar kristalhelder en je mag er in zwemmen. Ook zijn er zomers bootjes te huur en SUPs ( stand up paddeling, voor wie dit niet wist) en is het gewoon een mooi wandelgebied voor als je het een keer niet al te zwaar wilt hebben.

Langzaam aan zien we de zon richting de bergkwam gaan, het zal niet zo lang meer duren voor ze achter de berg verdwijnt. We besluiten nog even lekker op een bankje te genieten van haar warmte, nemen een Schnapsje en turen over het water. De zon laat de kleuren blauw en groen magisch mooi uitkomen. En dan ineens zegt die mooie Koperen Ploert gedag en is het of de kachel naar beneden wordt gedraaid. Dan merk je echt dat het nog maar begin februari is. De jassen gaan dicht, de rugzak weer op en we maken ons op voor het laatste deel van de route.

We komen langs de steiger waar we vorig zomer zo lekker hebben gezeten en waar dochter Auswander als een echte bikkel vanuit de warmte van de zon in het bergwater dook. Dan komen we nog langs een Kneipp bad. Deze vorm van koud water baden zijn vernoemd naar Sebastian Anton Kneipp een Beierse Katholieke priester en een van de grondleggers van de Natuurgeneeskunde.

Het water dat de Schepper aan de mensheid heeft geschonken en de uit het plantenrijk geselecteerde kruiden vormen de essentie van het genezen van ziekten en het gezond maken van het lichaam.

” citaat van Sebastian Kneipp

Iets dichter bij ons huis vind je ook Kneippbaden in Bad Fusch https://familieauswander.blogspot.com/2023/05/bad-fusch-een-bezoek-aan-een-historisch.html en ook bij de Klammsee https://familieauswander.blogspot.com/2023/03/de-bevroren-wereld-van-de-sigmund-thun.html. In de zomer kun je hier fijn gebruik van maken en ik weet uit eigen ervaring hoe fijn dat voelt.

de zon is net achter de bergkam verdwenen

Na ruim 8 km lopen zijn we weer terug bij de auto. De bergschoenen worden weer verruild voor de gewone stappers en alles gaat weer in de auto. We zijn maar een paar medewandelaars tegen gekomen, vooral toen we over de Panoramaweg liepen kwamen we welgeteld 1 persoon tegen. Met gloeiende wangen van de voorjaarszon rijden we rustig aan terug naar huis. Het was een relatief simpele wandeling, maar landschappelijk erg mooi en voor de tijd van het jaar ideaal. De hoogtewandelingen komen wel weer.

de Pillersee is 1,6 km lang en 300 meter breed
is op zijn diepst 7 meter
is één van de koudere bergmeren om in te zwemmen, in de zomer 17-20 graden
er is botenverhuur bij de kiosk, snacks te koop, een kinderspeeltuin en toilet
in de zomer is er ”liggeld” te betalen, 2 euro

samenvatting wandeling

start: st Ulrich im Pillertal (gebührenpflichtig 3 euro)
47°31’48.3″N 12°34’27.3″E Dorfstraße 6, 6393 St. Ulrich am Pillersee
de rondwandeling in zijn geheel is 8,5 km
alternatief is er te starten vanaf Parkplatz Teufelsklamm
hiervandaan start de Teufelsklamm en Bienenlehrweg , deze kun je natuurlijk combineren met de rondweg.
Bij zomerdag : zwemkleding en handdoek mee!
eetgelegenheden genoeg onderweg. De https://www.forellenranch.at/de/ kunnen wij persoonlijk erg aanraden. (En nee, we hebben geen aandelen hier)

Kortom een makkelijke maar mooie wandeling.

Voor nu eerst Pfiat di en Liebe Grüsse van de Auswanders. Bedankt voor jullie likes en reacties en vergeet je vooral niet te abonneren op ons YouTube kanaal.

Plaats een reactie Reactie annuleren

Oud en Nieuw & Rodelpret bij Hochfilzen

Inmiddels wonen we al weer meer dan 9 maanden in Oostenrijk en ook zijn we het nieuwe jaar 2024 al weer ingegaan. Het klinkt cliché, maar die maanden zijn werkelijk voorbij gevlogen! Ook hebben we onze 1e winter ervaringen opgedaan en vele kilo’s sneeuw weg geschept. Het is al weer aardig groen aan het worden op onze hoogte en de mooie Langlaufloipe achter ons huis is bijna verleden tijd. Alhoewel we dan vanmorgen wel weer wakker werden met een klein vers laagje sneeuw. Boven in de bergen is het nog goed winter en daar hebben we leuke wandelingen gemaakt om na gedane wandel arbeid weer vrolijk naar beneden te rodelen.

Ski les

Dochter Asuwander heeft Kerstvakantie en heeft zich op de lange latten gewaagd. We gingen vaak naar Oostenrijk , of een ander Alpenland op vakantie, maar nooit in de wintertijd. Erg duur en ondanks dat, vreselijk druk! Nu ook, Pinzgau is werkelijk overlopen van de wintersportfanaten en nu de tunnel van Zell am see ook nog eens is gesloten vanwege ernstige problemen, is het werkelijk een ”crime” om hier te rijden. Ik denk dat ik nog sneller kan lopen. Maar goed, als je dochter dan graag wil leren ”skifahren” dan doe je haar toch maar een beginnerscursus kado en waag je je in de drukte.

Propvolle parkeerplaatsen, auto’s op de gekste plekken geparkeerd en overal mensen met een grappig loopje vanwege de skischoenen en een stel latten over de schouders. Nee niet mijn ding, ik kijk weer uit naar de lente, zomer en prachtig najaar waar we weer heerlijk aan de wandel in de rust kunnen zijn. Maar ik snap onze jongste best.

Toen ik haar aan het eind van de dag ophaalde kon ze nauwelijks meer lopen op die logge zware skischoenen en was ze blij ze uit te kunnen trekken thuis. Ook de volgende dag had ze natuurlijk napret door de spierpijn. Ja je bent zo geconcentreerd bezig en gebruikt toch weer andere spieren dan normaal. Dag 2 ging het al een stuk makkelijker en zag je dat ze de smaak te pakken kreeg. Ik doe het haar niet na hoe ze na zo een korte tijd lessen al mooi zelfstandig naar beneden geskied kwam!

Oud en Nieuw

De jaarwisseling is super rustig verlopen, gewoonweg vreemd. Waar je in Nederland al dagen van te voren de harde knallen hoort hoorden we ze hier pas, heel in de verte, in de oudjaarsavond. Zelfs onze Pascha wilde nog wel naar buiten, al hebben we dat nog maar even niet gedaan voor de zekerheid.

Vanmorgen lag er dus weer een klein laagje verse sneeuw. Op de 1e dag van 2024 waren de bomen weer ”angezuckerd” en ging er zelf weer af en toe iemand over de loipe. We maakten nog een ommetje om even de benen te strekken en een frisse neus te halen. De bergen waren niet te zien, er hangt nevel in de dalen, maar het was fijn om even buiten te zijn. De wegen waren schoon, geen rommel te vinden, wat een verschil met Nederland. Ook horen we op de radio hoe het toegegaan is met hulpverleners, het is gewoon een schande dat mensen die hulp komen bieden bekogeld worden met vuurwerk! Laat ons dan maar in het rustige Oostenrijk wonen.

Hoamatzlhütte

Zaterdag maakten we een leuke wandeling en Rodeltocht naar de Hoametzlhütte die we jullie niet willen onthouden. Lees mee en geniet.

De rit alleen al is om van te genieten, witte bergtoppen steken af tegen de knalblauwe lucht. Het is een dag als uit een reclame spotje voor een wintersportvakantie, betoverend mooi. Al genietend rijden we richting het Pillersee gebied, hier maakten we in juli al een hele mooie, en warme wandeling met mijn ouders toen ze hier op vakantie waren. Via de Griessenpass zijn we vanuit het Salzburgerland Tirol binnen gereden. Hochfilzen valt onder het Bezirk Kitzbühel en telt 1296 inwoners. Normalerwijs dan natuurlijk, want aan de buitenlandse auto’s te zien die hier bij de vakantiehuizen en appartementen staan zal het aantal inwoners nu wel verdubbelt zijn!

We vinden een parkeerplekje vlak bij de kerk in het centrum van Hochfilzen , direct naast het bordje Winterwanderweg. De jassen en wandelschoenen gaan aan, de slee uit de auto en we gaan op pad. We kijken ons de ogen uit, zo een groot Langlauf Loipen gebied hebben we nog nooit gezien en van jong tot oud, gaat met een vaartje voorbij.

Dan zien we op een bordje de route naar de Hoametzlhütte aangegeven en dus het begin van de Rodelbaan. Oei , dit is een steil pad omhoog, al gauw trek ik mijn jas los en mijn sjaal af, met de inspanning en de zon op ons , breekt het zweet je gauw uit. Af en toe nemen we een ”verschnaufpause” en genieten we van de skiërs die naar beneden komen van de naastgelegen Piste.

De slee weet niet wat hem overkomt, sinds we hier winter hebben is hij al op meerdere wandel en rodeltochten meegegaan. in Nederland hing hij vaak jarenlang in de schuur , werkeloos , rond te hangen. Onze beide dochters hebben er als kinderen veel plezier op beleefd, en nu beleefd de slee hier zijn 2e jeugd!

Wanneer komt die hut nou eens in zicht vragen we ons af? De route wordt steeds steiler en wij worden steeds warmer. Tijd voor een pauze dus. Het sleetje dienst als bankje en vader Auswander settelt zich op een achtergebleven stuk gereedschap aan de bosrand. Uit mijn rugzak haal ik een Tupperware doos met Landjäger worst , Glocknerkönig kaas en snoepkomkommertjes. Dit gaat er smakelijk in natuurlijk en geeft genoeg energie om de laatste etappe te lopen.

Bij de hut aangekomen zien we het terras vol met mensen, de heerlijkste geuren komen in onze neus en de serveersters lopen vol dampende borden eten rond. Mensen genieten tijdens hun ski dag van hun welverdiende maaltijd in de zon. Er staat geen wind, dus het voelt bijna als een zweem van de lente aan. We nemen even de tijd om te genieten van het mooie uitzicht en uit te blazen van de tocht. Dan betalen we 3 euro per rodel en zoeken ons er 2 mooie exemplaren uit, zodat we alle 3 zo meteen naar beneden kunnen suizen. Ik kies er 1 exemplaar met een rem uit, want als ik zo die spekgladde en brede ijzers onder deze exemplaren zie, denk ik die wel nodig te hebben.

Met een rotgang suizen we dan van de berg af. Zo steil hebben we nog niet gerodeld hier, maar wat een lol kun je dan hebben. Ik sla nog een keer om met mijn rodel, omdat ik even de handigheid moet krijgen in het remmen en sturen en er dan net om de bocht een stel wandelaars omhoog komt. Gierend van de lach klop ik de sneeuw van mijn kleding , zet mijn slee omhoog en zet de achtervolging in. Een stuk sneller dan we omhoog gingen zijn we natuurlijk beneden.

Voor de ”fun” lopen we nog even een stukje omhoog om nog even het gevoel vast te houden , dit herhalen we een paar keer en dan zetten we de gehuurde rodels bij de anderen onder aan de baan. Het was een leuke , spannende bezigheid. We lopen rustig terug naar de auto en aanvaarden de terugrit. Terwijl we in de auto genieten van de mooie auto rit voelen we onze wangen gloeien van de zon . Zo is de winter echt geen straf!

de rodels staan in de sneeuw — Rodeltocht Hochfilzen

Samenvatting

De Rodelbahn is 1,5 km lang en heeft een hoogteverschil van 215 meter

Rodels zijn te huren bij de Hoametzlhütte voor 3 euro per stuk.

Je wandelt in een klein uurtje, vanuit het dorp bij de rodelbaan omhoog, volg dan eerst de rode bordjes Winterwanderweg.

s’avonds is de Rodelbahn verlicht, je zou een Skidoo kunnen reserveren om je naar boven te vervoeren. (Tel. +43.664.6064415)

Vanuit het mooie Oostenrijk weer Pfiat di

Veel liefs van de Auswanders

en bedankt voor jullie lieve reacties en likes!

Plaats een reactie Reactie annuleren

Wandeling door de mysterieuze Teufelsgasse

Die sagenhafte Felsschlucht in Kirchdorf in Tirol!

Met bijna onwerkelijk mooi herfstweer gaan we op pad. Dit keer rijden we iets verder weg en wel richting Kirchberg in Tirol. Toevallig zag ik een aantal weken terug een plaatje van dit mooie wandelgebied en heb dat gelijk op onze ”Wandel to-do list” gezet. De auto rit er heen is op zich al een lust voor het oog. De bladeren van de bomen zijn nog intenser gekleurd dan een paar dagen terug en tegen de steile bergwanden ziet het er uit als een Patchwork aan kleuren.

Teufelsgasse

Een Gasse is in het Nederlands te vertalen als een steeg, smalle doorgang of passage. Volgens de Sage zou de Duivel in de rotsen een doolhofachtig gangenstelsel hebben geslagen om zondige mensen en hun ziel te verwarren en gek te maken. De Sage verteld dat zijn slachtoffers hun namen in het zachte gesteente van de rotswanden kerfde om familie en vrienden van hun lot te laten weten. De opmerkzame wandelaar zou het geklaag of gehuil nu nog horen door de Gassen.

Wist je dit

Een sage is een mondeling overgeleverd volksverhaal met een historische kern. Het is een traditioneel volksverhaal dat zich afspeelt op een bekende plaats en op een bekend moment in de tijd. De verhalen hebben vaak bovennatuurlijke elementen en de helden in de verhalen worden soms zelfs als goden beschouwd. Een sage is korter dan een sprookje en behandelt een bepaalde vorm van volksgeloof

de wandeling

De 1e 40 minuten wandelen we over een weggetje matig steil omhoog. Dit is alles behalve saai want we hebben fantastisch zicht op de Wilder Kaiser. Af en toe stoppen we even om dit geweldige massief in ons op te nemen en te fotograferen. Over de almen vliegen nog verschillende vlinders rond zoals de Gele en de Oranje Luzernevlinders en de Atalanta, ze snoepen heerlijk van de bloemen die nog in bloei staan. De zon staat hoog aan de blauwe lucht. Is het echt bijna eind oktober? Het voelt bijna zomers aan qua temperatuur. Meneer Auswander heeft zelfs de korte broek aan, hij laat zich na de laatste wandeling niet meer foppen door de kalender!

Dan komt het bordje wat de richting van de Teufelsgasse wijst. We verlaten het brede pad en komen op een smal paadje met hier en daar stenen wat hogere stappen en boomwortels. Hier volg je de bekende rood/wit aanwijzingen op bomen en stenen. Af en toe kom je ook het welbekende gele wandelbordje tegen, maar in het doolhof moet je zelf ook een beetje je eigen weg vinden. Wij wilden alles zien en kwamen dus ook regelmatig op een bekend stukje route terug en bleken we dus een rondje te hebben gelopen. Vooral voor kinderen is het één groot ontdekkingsavontuur!

In de diepte van de Gasse tussen de rotwanden was het wat donkerder en ik snap zeker dat de mensen vroeger echt wel geloofden dat ze daar gehuil of geweeklaag hoorden . Als de wind even vrij spel had door de smalle spleten kon je er met een beetje fantasie echt wel gehuil van maken. Zwiepende takken en geheimzinnig ruisende bladeren doen de rest!

Boven de hoge rotswanden staken de goudgele bladeren van de bomen mooi af, het gefilterde zonlicht gaf een sprookjesachtige, mysterieuze gloed aan de rotsen en in de rotswanden zagen we inderdaad vele namen gekerfd. Aan de randen van het plateau had je weer een prachtig uitzicht over de almen en in de verte het zicht op het Kaisermassief. Op een bankje streken we neer om even fijn van de zon te genieten en onze ”Jause”(kleine maaltijd) te eten.

De route wordt alleen nog maar spannender. De Gassen worden smaller, hogere opstappen,ijzeren pennen om je voeten op te plaatsen, bochtjes, overhangende stenen en een ladder. En dan zijn we jammer genoeg aan het eind van de Teufelsgasse. De route doet erg denken aan wandelingen die we maakten in het Mullertal in Luxemburg of die in de Frankische of Saskische Schweiz in Duitsland, alleen is dit gebied wat kleiner. Kennen jullie als fervente wandelaars ook deze gebieden?

Aan het eind van de Gasse volgen we eerst de richting van de Prostalm om daarna de richting van de parkeerplaats in Hinterberg te volgen. Op een heerlijke zonnige alm houden we nog even een fijne pauze en terwijl de Luzenevlinders weer om ons heen dwarrelen eten en drinken we nog wat en genieten van het uitzicht.

Weide vee

Dan voelen we dat de zon wat getemperd wordt door een wolkenvlies en er komt wat meer wind op zetten. Tijd om de Fleecevest erover aan te trekken, de rugzak weer op de rug te nemen en de laatste etappe naar beneden te lopen. Dan volgt, althans voor mij, even een spannend deel. We komen door een stuk waar de koeien die eerder op de almen werden gehouden nu vlak bij de boerderij staan. Eén van de koeien heeft jeuk of misschien wel pijn? Ze rent in het rond en schopt met de achterpoten naar achteren. Ik schrik me een hoedje, en weet niet hoe gauw ik dat veldje over moet lopen. Man en dochter lachen me in eerste instantie uit en zeggen me niet zo aan te stellen. Alhoewel ik koeien leuke dieren vind heb ik wel een enorm ”respect” voor ze, een volwassen koe weegt gauw 500 kilo. Daar stel je als mens niks bij voor. Je kan ernstig gewond raken of zelfs de dood vinden als zo een koe je schopt of je aanvalt. Als we veilig achter de hekken staan zie ik de koe met haar kop op de bodem heen en weer rossen en wilde bewegingen maken. De andere koeien kijken vreemd toe. Het lijkt me echt dat ze pijn heeft of ernstige jeuk. Gelukkig hebben we dit soort taferelen nog nooit meegemaakt op de alm. Bij elke alm die je oversteekt staan ook altijd waarschuwingsbordjes over hoe je te gedragen bij Weide vee. Zoals bv je hond aan de lijn en oppassen als een koe net een kalfje heeft gekregen dan zijn ze over beschermend. En hoe zit het bij jullie, ooit al eens een negatieve ervaring meegemaakt terwijl je over de alm liep?

Gelukkig bereiken we daarna veilig de parkeerplaats. Op het ene spannende stukje met de koe na, was het een geweldige tocht. Een aanrader!

Samenvatting

-parkeren op de betaalde parking van Hinterberg ( dorpsdeel van Kirchdorf in Tirol) 3 euro voor een dagkaartje

-365 hoogtemeters

-bijna 8 km

-rondwandeling voor het hele gezin, maar niet geschikt voor een kinderwagen of buggy.

-Door de rit en heen en terug en de ongedwongen rustige ontdekkingstocht die we van de wandeling maakten was het voor ons echt een dag uitje. Je zou het in 2,5 uur ook makkelijk kunnen rondlopen. Maar voor ons gaat het niet alleen om het lopen maar ook om het genieten van de natuur en elkaar.